Danas živimo u ledenom dobu. Današnji nivo mora je 70 metara niži nego da nismo u njemu. Ali nalazimo se u toplom intervalu ledenog doba – nivo mora je 120 metara viši nego u posljednjem glacijalnom maksimumu prije 21.000 godina. Na modelima su prikazane astronomska i klimatska situacija iz vremena posljednjeg glacijalnog maksimuma i danas.
Pre 21.000 godina ledeno doba na sjevernoj polulopti bilo je na vrhuncu: granica stalnog snijega i leda spuštala se na kopnu sve do 45 ̊ geografske širine, a njegova debljina je iznosila u prosjeku 1,5 km. U to vrijeme, oblik Zemljine orbite bio je izduženiji nego danas, što znači neravnomjernu udaljenost od Sunca tokom godine i veće razlike u primljenoj toploti pojedinih godišnjih doba. Nagib ose rotacije bio je nešto manji, što je uvjetovalo manju toplotnu razliku ljeta i zime. Orijentacija ose je bila takva da je Zemlja prolazila kroz perihel, točku najbližu Suncu onda kada se ono vidjelo u sazviježđu Riba, a vrh ose je bio uperen ka tadašnjoj sjevernjači – zvijezdi Alderamin u sazviježđu Cefej.
Led je danas svoju stalnu granicu pomjjerio daleko unutar polarnih krugova. Zemljina putanja ima oblik koji više nalikuje kružnici, što znači ravnomjerniju udaljenost od Sunca tokom cijele godine. Veći je i nagib ose, te prema tome polovi ljeti primaju više toplote, a ljeta su na višim širinama osunčanija nego prije 21.000 godina. Zamišljeni vrh Zemljine ose sada pokazuje Sjevernjaču, najsjajniju zvijezdu u sazviežđu Mali Medvjed. Zemlja prolazi kroz perihel 3. siječnja, kad vidimo Sunce u sazviježđu Strijelac.
